НҮҮХЭ

үйлэ ү. 1) нютаг шэлэжэ, нэгэ газарһаа нүгѳѳ газарта шэлжэжэ ябаха, байра буусаяа һэлгэхэ, зѳѳхэ, нүүдэл хэхэ (кочевать, переезжать): Шэнэ байрада нүүжэ ерэһэнһээ хойшо адуун һүниндѳѳ үргэхэеэ болёо (Д.-Д. Дугаров); город нүүхэ хүдѳѳһѳѳ ерэжэ городто байдаг болохо (переезжать в город): Город нүүжэ ерэһэнһээ хойшо түрэл тосхоноо ошоошомни тоотой юм (Б. Мунгонов); 2) шэлж. үүлэнэй иишэ тиишээ ябаха, үүлэнэй зѳѳхэ (плыть – об облаках): Ганса нэгэн һэмжэн үүлэд огторгойн орьёлдо няалдашоод, нүүһэн болиһониинь мэдэгдэнэгүй (Б. Санжин, Б. Дандарон).