МYРГYЙ

YРГYЙ 1. тэмд. н. һэбхи бодолтой, забхай (беспутный): мүргүй хүн; 2. наречи угаа, тон, ехээр, ехэтэ, айхабтараар, туйлай, тусхай (очень, сильно): – Би танай гэргэн байхаһаа гадна партиин гэшүүн байнаб, үшѳѳ партбюрогой секретарь гээшэ бэзэб даа, – гэжэ Лидия Васильевна мүргүй ехээр сухалдажашье байгаа һаа, бэеэ барингяар дуугарна (Ц.-Ж. Жимбиев); мүргүй ехээр хусаха угаа ехээр хусаха (сильно лаять); мүргүй халуун тэсэшэгүй халуун (чрезвычайно горячий); мүргүй баярлаха ехээр баярлаха (сильно радоваться); мүргүй олон асуудалнууд тоолошогүй олон асуудалнууд (бесконечное множество вопросов).