МЯХАША(Н)

(н) тэмд. н. 1) мяханда дуратай (любящий есть мясо): – Тэрэ олон үүсэеэ хэдыдэ һалгаана гээшэбта, юрэдѳѳ? Тиимэл һаа мяхаша зон юм гүт? (Б. Мунгонов); мяхаша хүн мяха эдихэ дуратай хүн (любитель мяса); 2) мяхаар хооллодог, арьяатан (плотоядный, хищный): Онон мүрэн мяхаша сурхайтай юм (Д. Батожабай); мяхаша шубууд хёрхо нюдэтэй, томо һабар ба хушуутай ниидэжэ агнадаг шубууд (хищные птицы): Дууша жэргэмэл дээрээ ортожо, зугадахые хүсэбэшье, мяхаша шубуунай далида сохигдон, үдэ жэгүүрээ, хашарһа мүнгэн мэтээр, агаарта сасаруулшаба (Д. Батожабай).