МУУГААР

наречи 1) һайн бэшээр, хайша хэрэг (плохо, дурно, скверно): Муугаар хүдэлѳѳгүй хадамни мүнѳѳ энэ харюусалгатай ажалда Агын аймаг эльгээгээ юм гээбы даа (Д. Эрдынеев); муугаар хараха тодо бэшээр хараха (плохо видеть): Даншье hаа муугаар хараhан тэрэнэй нюдэнэй хараса улам hайжарба (Г.-Д. Дамбаев); далантай муугаар хахалха газар хахалхадаа хахалагдаагүй газар үлдѳѳхэ (пахать с огрехами); ◊ муугаар бү дурдагты! муу юумэ бү хэлэгты! (не поминайте лихом!); муугаар үтэлхэ шоодб. үтэлхэдѳѳ мушхуу зантай болохо, олон үгэтэй болохо (становиться вредным от старости): – Харин шимни нэгэл тиимэ муугаар үтэлжэ ябана гүш даа? Али ухааншни балартажа захалаа юм гү? (М. Осодоев); 2) муухайгаар хара.