МУНДАХА

үйлэ ү. дууһаха, дутаха, хүрэхэгүй (не хватать, становиться недостаточным): Хүршэнэрэй, зон нүхэдэй хэды тиигэжэ туһалдагшье һаань, буряад айлай газаахи гэртэхи ажал мундаха бэшэ даа… (Б. Мунгонов); мундаа һандаагүй элбэг, олон (много, изобильно): – Тэндэ нэгэ бүлэг хуша сооһоо долоон хэрмэн, гурбан һолонго, табан хүдүү минии олзо болобо гээшэ, – гэбэ. – О-һоо! Ямар мундаа һандаагүй юм! – гэжэ Мүнгэшэ дархан һуури дээрэһээн бодоодхино (А. Шадаев).