МУХАРДАХА

үйлэ ү. 1) дууһаха, таһарха, таһалдаха (оканчиваться тупиком): Хандагайнуудые хараһан газарһаа саашаа нѳѳхил горхонойнгоо эрьеэр ябаһаар байтарынь, зүргэнь мухардажа, аяншадай урда эгсэ үндэр байса түглын харагдаба (Б. Мунгонов); 2) шэлж. тулгардаха, газардаха, яахашье аргагүй байдалда орохо (оказываться в безвыходном положении, попадать в тупик): Ажабайдалынь, наһанайнь харгы, ерээдүйнь булта мухарданхай (Д. Эрдынеев); аргаа мухардаха аргаа барагдаха, тулгардаха (быть в безвыходном положении): Ухаа бодолынь тѳѳрижэ, яахашье аргаа мухардаһан Балжаа гэнтэ багашууд шэнгеэр сурхирса уйлажа эхилбэ (Ц. Дон); талааниинь мухардаха аза талаан буруутаха, урагшагүйдэхэ, һал һууха, гэнэдэхэ, хооһон һалаха (терпеть неудачу, не достигать успеха): Үдэшын боро хараанаар тэрэ хүбүүн ташалантай хабшалаар уруудажа ябатараа талааниинь мухардажа, түлеэтэй шаргань гэнтэ ташаһаар ташажа, тайгын харьялаа горхоной ганга эрье уруу морёо шэрэһээр орошоо бэлэй (М. Осодоев); мухардангүй үгэлхэ тордиһогүй ульгамаар хэлэхэ (говорить без затруднения); хэлэхэеэ мухардаха хэлэхэеэ ядалсаха, торохо (затрудняться сказать что-л.).