МУХА I

1. юум. н. 1) үхибүүндэ хѳѳрш. хандаһан ү. хѳѳрхэн хүбүүмни, басагамни (милый – при обращении к ребёнку): – Муха-аа, ехээр һанаагаа бү зобо. Араата амитан аргатай гэгшэ. Абамнай юу хэхэеэ мэдээ ааб даа (Д. Эрдынеев); 2) инагхан амраг, хайратайхан минии (милочка, душечка – при обращении к любимому человеку): – Муха, яабаш? – гэжэ һамганайнгаа ууртай байхадань хандадаг зангаараал Гаржил Цыденович хандана (Ж. Тумунов); 2. тэмд. н. илдам, хѳѳрхэн, зохидхон (милый, приятный, славный): Норбо нюдѳѳ аршасагаан, һарабшалан, хажуудань дүтэлжэ: – Ай, харгы һураха гэһэн аад, хаанаһаа шамтай уулзабабиб, муха хүүгэмни, мүн гээшэ гүш, яагаа ехэ болошообши? (Х. Намсараев); муха тэхэ хори инагхан амраг (милочка, душечка).