МОРХИГОР

1. тэмд. н. 1) гохигор, тохигор, хатанхай, үзэмжэ муутай (изогнутый и сухой, невзрачный): Маанарта арбан нэгэн туйган морхигорнууд гар хажуур, хоёрхон косилка, ганса морин тармуур үгэһэнһѳѳ бэшэ юу үгѳѳ юм (Х. Намсараев); морхигор гэшүүһэн гажангир, годигор гэшүүһэн (кривая палка): – Харагты даа, иимэ дүрхигэрхэн үбгэд гээшэт, – гэhэн бэеэрээ Толя нэгэ морхигор гэшүүhэ гартаа баряад, үбгэн хүниие hажаажа, hалжага-һолжого дохолон, ёолон-ёгшон гэшхэлбэ (Б. Мунгонов); 2) оодогор, богони, набтар (кургузый, короткий): Дайда дэлхэйдэ эзэрхэн байһан саһа шуурган соо Баданай морхигор ташуур буугай абяан гансаарданги, дорьбогүй байбашье, хулгайшадта һүрѳѳтэй шангаар дуулдажа, тугаар һая ѳѳһэдынгѳѳ намнагша шононуудтал адляар мэгдэн һандан, һүүл гэрээшээ гүйлгэлдэжэ арилба (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2. юум. н. булсагархан үхибүүн, тархансаг (карапуз).