МОНСОГОЙЛХО

үйлэ ү. 1) хуйлаха, мухарюулан эбхэхэ, орёохо (сворачивать, скатывать): Эжымни арһануудаа монсогойлжо, хара дээһэн ооһороор тэдэнээ хүлибэ (Ц. Шагжин); 2) түхэреэн түхэлтэй, бүмбэгэр болгохо (делать что-л. круглое, напр. комочек, свёрток, пучок): – Байза, энэ Дугаржабые шадахалби даа.. – гээд, Роза доошоо тонгойжо, бамбагар саһа бажуун монсогойлоод, гэрэй үүдэн тээшэ һэмээхэн гэшхэлбэ (Ц.-Ж. Жимбиев); Уян нугархай, үһэеэ арадаа монсогойлһон, эжыдээл адли набтархан бэетэй Энгельсина уйлаад, һугшараад абаба (С. Цырендоржиев); зѳѳри монсогойлхо (заворачивать пожитки в свёртки): Тэдэ һүниндѳѳ лаампын гэрэлээр гэртэхи хогшол зѳѳриеэ монсогойлжо хонобо (Ц.-Ж. Жимбиев); 3) суглуулха, шангадхаха, зангидаха (собирать, концентрировать): Үхэршэн абгай моринойнгоо уламыень татан мордожо, үхэр малаа монсогойлон, фермэ тээшэнь залаба (Ц.-Ж. Жимбиев); …Шараб бүхы шадалаа монсогойлжо, … саһа бордоһоной урдаһаа үсэд нэтэрүүгээр зүдхэбэ (Б. Мунгонов); нюдаргаа монсогойлхо нюдаргаа шанга адхаха, зангидаха (сжимать кулаки): Наншалдахаяа зэһэжэ, нюдаргануудаа монсогойлоод, урда урдаһаа хүлзэнхэйнүүд (С. Цырендоржиев).