МОНГИ
, монди юум. н. 1) үхэдэл, шүдхэр (чёрт): Муухай сэдьхэлтэй хүнүүдые монди арьяатан, муухай шубууд болгожо хубилгадаг (Ц. Шагжин); 2) хараал. яяр яндан хүн, мэхэшэн, луйбаршан (мошенник, паршивец, каналья): Шалзын шэнээхэн шагтайһан монди! (Ш. Нимбуев); Yшѳѳ иигэжэ дуугархабши-и, сиилыһэн хара монги даһаа! (Б. Мунгонов).