МОНДОГОР

тэмд. н. 1) түхэреэн, монсогор, бүдүүн (круглый): Бомбо, снарядуудай дээрэнь тэһэрхэдэ, хотогодшье гэхэгүйгѳѳр мондогор мододые таба дабхарлажа, тэдэ блиндажуудынь хушаад, дээрэһээнь метр шахуу зузаанаар шоройлоо (Б. Шойдоков); мондогор хуурай монсогор хуурай (круглый подпилок); 2) болхи, бошхо, хүжүүн (неуклюжий); 3) шэрүүн, бадарган зантай, мундуу (грубый): мондогор эхэнэр; мондогор нюур али юумэндэ заригад гэхэгүй, мундуу нюур шарай, «шулуун» нюур (лицо, не выражающее эмоций).