МОЙҺО(Н)

(н) 1. юум. н. 1) сагаан хоншуу сэсэгүүдтэй, хара жэмэстэй 0.6–10 метртэ хүрэдэг һѳѳг модон (черёмуха, дерево): Хабартаа сагаан пулаад хэдэрһэн мантан томо мойһон доро нэгэтэ бэшэ инаг дуранайшье, гуниг домогойшье үгэнүүд мүндэлһэн байха (Д. Дылгыров); 2) мойһон модоной зосоогоо монсогор яһатай хара жэмэс. Мойһо нюдэжэ, түхэреэхэнүүдээр хабтайлгаад, хатаажа хурһа хэдэг, мүн үрмэндэ хэлсэдэг һэн. Миин зѳѳхэйдэшье худхажа эдидэг байгаа. Мойһо эдеэд хүйтэн уһа уухагүй гэдэг һэн. Юундэб гэхэдэ, мойһо жажалжа яһатайнь эдиһэн байгаа һаа, хүнэй зосоо эһэжэ, санхатаха гэдэг һэн (ягоды черёмухи): Мойһотой үрмэ эдиһэйб гэжэ һанабашье, Доржо табагай ойро хүрэбэгүй, халуун сайда урал аманиинь халана (Ч. Цыдендамбаев); 3) мойһоной шугы, мойһоной һѳѳг модон (заросли черёмухи): Горхоной хоёр эрьеые бүрхѳѳһэн мойһон соогуур ябахань хашартай шэнги болобо (М. Осодоев); 2. тэмд. н. 1) мойһоной, мойһондо хабаатай (черёмуховый); мойһон шугы мойһоной һѳѳгүүд (черёмушник): Мойһон шугы ошохо замдаа сэдьхэлни баяраар билтаржа, хүл нюсэгээр гүйһэн наһаяа һэргээн, үетэн нүхэдѳѳ дурдан ябабаб (Д. Доржиева); 2) али нэгэн шэнжээрээ, илангаяа үнгѳѳрѳѳ мойһондо адли (похожий на черёмуху): Мойһон харахан нюдэдынь һүниин харанхыдашье һаа, уриханаар миһэрэн ялалзагша һэн (Д. Дылгыров); Һаалишанай дунда хүнэй дура татама мойл хара нюдэтэй, шаб гэһэн шамбай бэетэй хүбүүн… (А. Шадаев); мойһон хара саажа ялагар хара гэзэгэ, гүрлѳѳ (чёрная и блестящая коса): Сэмбэл Дүүхэйн шэшэрэд гэһэн ээм мүрые дүмүүхэнээр баряад, мойһон хара гүрлѳѳ саажыень эльбэсэгээжэ, иигэжэ хэлэбэ (М. Осодоев).