МОХООШОГ

тэмд. н. 1) эригүйшэг, хурса гэхээр бэшэ, хурсалагдаагүй (туповатый): – Хюрѳѳнь лэ бага мохоошог болоһон хэбэртэй ха, абяаниинь тиимэ бүдэхеэр дуулдана (Х. Намсараев); 2) һүлэршэг, ойлгосогүй (глуповатый, непонятливый): Тэрэ үнэхѳѳршье мохоошог, һургуули һудараа дүүргэжэ шадаагүй, нэгэ класста жэл бүри һуудаг хүн һэн (Ц.-Ж. Жимбиев).