МОХООРХО I

үйлэ ү. эригүй, хурса бэшэ болохо (тупиться, становиться тупым): Хахад үдэр багта хажуурнууд мохооржо, гарай балсан зохидхоноор шархиран бадайржа, гэдэһэн үлдэжэ, ундан хүрэжэ эхилнэ (Ч. Цыдендамбаев); 2) шэлж. һуларха, хүсээ буураха (ослабевать, приходить в упадок): Тиихэтэй хамта ородой сэрэгүүд Мукден хотые японецуудта алдаад, тэрэнэй һүүлээр Балтиин далайн Флот Цусима шадар бута сохигдоод, саашадаа Японитой дайлалдаха ябадал мохооржо байба (Х. Намсараев).