МОХОХО

үйлэ ү. 1) эригүй, хурса бэшэ болохо (тупиться, тупеть): Хэды жэлэй туршада хурсадуулаагүй, гэшүүһэтэй түлеэ, мүн яһа хайра гамгүй сабшаһанһаа боложо тэбхытэр мохоһон, түүрэһэн һүхыень Мантаг али сагтань эшэлһэн байгаа хаб (М. Осодоев); 2) шэлж. һуларха, һула болохо (слабеть, притупляться): Һара жэлнүүд үнгэржэ, Намжалай энэ наһанайнь түрүүшын ехэ уйдхаршье мохожо, зүрхэн дээгүүрнь арайхан мэдэгдэхээр хобол үлѳѳн үнгэрѳѳ һааб даа (К. Цыденов); зоригоо мохохо урмаа хухарха (падать духом): Бидэнэй зоригоо мохоод, тѳѳрижэ, манаржа, гутажаш ябаһанай хэрэггүй (Ц. Дон).