МОГДОГОР

тэмд. н. 1) богони, оодон (короткий, куцый): Хүниие бэе тээшээ татахадаа, зугаа ехэтэй болохо, харин албанай дүрэ үзүүлхэдээ, амбан сайд шэнгеэр ехэрхэжэ, могдогор гараараа стол шаагаад, хүнэй нюдэ руу хургаяа хэхээр забдажа, хуули дүримѳѳр тулгажа шададаг (Д. Сультимов оршуулба); могдогор һүүл мухар һүүл (куцый хвост): могдогор һүүлтэй амитан; 2) үһэгүй, халзан (безволосый); 3) набтар бүдүүн бэетэй (кургузый).