МИНЮУХЭЙ

1. тэмд. н., барг. 1) үмсын, үмсэтэ, ѳѳрын (собственный): минюухэй гэр; 2) эгээ дүтэ, дуратай (самый близкий, любимый): Энэ минии минюухэй аша хүбүүн; 2. юум. н. үмсын, ѳѳрын юумэн, жэшээнь, сабшалангай газар, ѳѳртѳѳ сабшажа байһан үбһэн г.м. (нечто личное, напр. сенокосное угодье): Раднамнай мүнѳѳдэртѳѳ минюухэйеэ сабшажа дууһаба.