МИНАА

юум. н., баруун бур. ута эшэтэй ташуур (бич, кнут, плеть): Гүрбэл минаань толгой дээрэшни хэды дахин мушхараад, нюрганшни халуун түмэрѳѳр шатаалгаһандал, шархиржа ябахал (М. Осодоев); Минаа барижа, мори хурдан болгохогүй, мянга хэлэжэ, хүбүү сэсэн болгохогүй (Оньһ. ү.); минаа ташуур мори, мал шабхадаха хэрэгсэл (кнут, плеть): …ахалагша туубаришан моринойнгоо дэлһэнһээ бажуулдан найгаргаха зуураа, ута минаа ташуураараа пяс гэтэрнь шабхадаад абана (Ц.-Ж. Жимбиев); ○ ташуур гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.