МЭХЭТЭ(Й)

(Й) тэмд. н. башатай, аргатай, хиитэртэй (хитрый, лукавый): Тодхоһон мэхэтэ зангануудайнь нэгэндэ хара булган орошоһон байба (Ч. Цыдендамбаев); – Ши, хүбүүн, гүлмэр байнаш, тэрэшни мэхэтэй, холо бодолтой, саадахи наадахииень хуу мэдэхэ хүгшэн шоно гээшэ гүбэ (Б. Мунгонов); мэхэтэ арга хууралга, оншо (хитрая уловка); мэхэтэ муухай үгэеэ эбдэдэг, харата муухай (коварный, вероломный); мэхэтэй һүбэтэй һанаамгай, һүбэлгэн, ходорхой (хитрый, изворотливый, находчивый); үнэгэн мэхэтэй үнэгэн мэтэ мэхэтэй (хитрый, как лиса): Теэд тэрэ шолмонь үнэгэн мэхэтэй хүн байжа, гэр дороһоо хажуу тээшэнь малтаһан нюуса нүхэтэй байжа, амиды гарасалдаа (Ч. Цыдендамбаев).