МЭДЭРХЭ

үйлэ ү., ном. 1) ойлгохо, мэдэхэ, хүрэхэ, абаха (ощущать, чувствовать): Би халуун сайн хоншуу амтатай хангалай бүхы бэедээ шэнгэн байхые мэдэрхэ зуураа: «Оюун, Оюун» – гэжэ шэбшэнэб (А. Жамбалдоржиев); 2) тоохо, ойндоо оруулха, элирүүлхэ (признавать, сознавать, констатировать): Гэбэшье тэдэнэр тиимэ удаан дуугай һуужа үгэбэгүй, юундэб гэхэдэ, удаан дуугай һуугаа һаа, арсалдаанда диилдэһэнээ мэдэрһэн болохо байгаа бшуу (Б. Мунгонов); зүб гэжэ мэдэрхэ зүбшѳѳхэ (признавать правильным); гэмээ мэдэрхэ буруугаа ойлгохо (осознавать свою вину): – Хожомшье һаань, гэмээ мэдэрхэ гээшэ зүб лэ даа (Ц.-Ж. Жимбиев); дутуу дундануудаа мэдэрхэ дутагдалаа ойлгохо (осознавать или признавать свои недостатки): Дутуу дундаяа мэдэрхэнь хэды хүндэ байбашье һаань, мүнѳѳ мэдэрхэ зүбшѳѳхэл ушартай бологдоо һэн (Б. Мунгонов); 3) сэхынь, сэхэ уруунь хэлэхэ (признаваться, сознаваться).