МЭДЭЛТЭЙ

тэмд. н. 1) мэдэһэн, мэдэнхэй (осведомлённый): Хэдэн олон жэлэй саана болохо юумые хурга хухадгүй үзэжэ шадаха мэдэлтэй байгаа ха (Ч. Цыдендамбаев); урдаа мэдэлтэй болгоомжотой, һэргэг (предусмотрительный): Теэд яахабши, Барга-Няма урдаа мэдэлтэй хүн бэшэ ха юм даа (Б. Мунгонов); 2) хэн нэгэнэй гү, али ямар нэгэн юумэнэй мэдэлдэ байгаа, захиралгатай, эрхилэлгэтэй (находящийся в чьём-л. ведении): Нютагайнь зон бултадаа Барбаадай баянда мэдэлтэй (Б. Санжин, Б. Дандарон); сэхэ мэдэлтэй зууршалагшагүйгѳѳр ударидагдаһан (находящийся в прямом подчинении): Тиимэһээ та ѳѳрѳѳ бригадын захиргаанда сэхэ мэдэлтэй хүн гээшэт (Б. Шойдоков); ѳѳрын мэдэлтэй бэеэ дааһан (самостоятельный): Ѳѳрынгѳѳ дураар үгы болоод, гэмэрүүлжэ гэншэрүүлжэ байдаг урданайхидаал жаа бэшэш даа, ѳѳрын мэдэлтэй болоһон хүн ха юмши (Ц.-Д. Хамаев); 3) шудалмаар, шудалжа абамаар (достойный изучения).