МЭДЭЭГҮЙ

тэмд. н. 1) мэдээ алдаһан, харанхалһан, мэдэрэлгүй (находящийся в обмороке, без сознания): Тиин эмшэн Михайлын нилээд удаан бэеыень үрэһэнэй, бүлеэхэн сай ама уруунь шудхаһанай һүүлээр мэдээгүй хүн нюдэеэ аалихан нээжэ, һүлэмхеэр хараба (Б. Санжин, Б. Дандарон); мэдээгүй хэбтэхэ мэдээ алдаад хэбтэхэ (лежать без сознания): Талаан болоходоо, тэндэ эмшэ лама дайралдажа, мэдээгүй хэбтэһэн намайе жэннэжэ, ямаанай халуун арһаар орёожо, мэдээ оруулаад, саашань аргалжа, хүн болгоһон юм (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) бодолгүй, ухаагүй (невменяемый); ухаа мэдээгүй мэгдэнги, хүл мүрѳѳ тѳѳрин, нюдэ балай (опрометью, очертя голову): Уур сухалдаа диилдэжэ уб улаан нюдэтэй болоһон Танша баабай ухаа мэдээгүй гүйлгэжэ ерээд лэ: «Боро азаргамни хаанаб? Эрхим һайн моридни яаһам?» – гэжэ хашхарба (Ц. Шагжин); 3) мэдэрэлгүй, юумэ мэдэрхэгүй (бечувственный, нечувствительный): Тиигээд динамын контактын шүрэбые шалгажа байһаар тэрэнэй түлхюурынь мултараад, хүбүүнэй гарынь гансата мэдээгүй болошобо (Ц.-Ж. Жимбиев).