МАЯГТАЙ

тэмд. н. 1) түхэлтэй, маяг абаһан, хэбэртэй (имеющий, принявший вид чего-л.): Шүдэгэрхэн, яһала биб гэһэн маягтай хүбүүн ендэртэ гараад, элидхэлээ уншахаа забдажа байна (С. Ангабаев); түхэреэн маягтай түхэреэн түхэлтэй, түхэреэбтэр, монсод гэнхэй (круглой формы, округлый); һогтуушаг маягтай болохо һогтоһоной хэбэр үзүүлхэ (притворяться выпившим).