МАЯГ I

юум. н. түхэл, хэбэр, янза, дүрсэ, хэлбэри (вид, образец, форма): Хамагые тэсэжэ һураһан хүнэй маяг бэшэ, ёһото тэсэбэри, сэдьхэлэй нам даруу зан Дулгуудайда бии (Ц.-Д. Хамаев); маяг түхэл (гү, али шэнжэ) хэбэр, дүрсэ, шэнжэ (вид): Бодото дээрээ командир болохо ехэл дуратай гэжэ тэрэнэй нюур шарай, нюдэнэйнь хараса, бүхы маяг түхэлынь хэлэжэ байгаа юм (Б. Шойдоков); Хэжэ байһан ажалдаа хэмгүйгѳѳр дурлаһан хүнэй маяг шэнжэ хүдэлсэ бүхэндэнь мэдэрэгдэнэ (Ц.-Д. Хамаев); маяг үзүүлхэ (гү, али харуулха) түхэл, хэбэр үзүүлхэ (делать вид): Һайн даа, басагамни, бишни баһа шинии тухай басагатай хүн байхаб даа, – гээд, уярһан маяг үзүүлнэ (Х. Намсараев); Охин гайхаһан, зэбүүсэһэн маяг харуулан, дуугай шагнажа һуубашье, тэрэнэй худалаар хэлэһыень һайн мэдэнэ (Б. Санжин, Б. Дандарон); бүдүүрхүү маяг оруулха һүрхэйтэхэ, һайзгайтаха (чваниться, принимать важный вид): Энэ ушарые шэрээтэ лама харахадаа,«намайе хүндэлжэ, намайе үдэшэжэ байна» гэжэ ойлгоод, бэе түхэлдѳѳ бүдүүрхүү маяг оруулна (Ц. Шагжин); ◊ маягай нойргүй хори юундэшье хэрэггүй (никуда не годный – о человеке); ○ түхэл гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.