МАЛАГАР

тэмд. н. үргэн сайбар (широкий и светлый – о лбе, луне): Мүнхэ баабай уһабхи, улаан нюдэтэй юумэ, Баданда ерээд, малагар магнайень таалаба (Б. Санжин, Б. Дандарон); Малагар һара тэнгэриин хаяагаар һолжорон тамаржа, миралма олон хонидые манажа ябаһан хонишон мэтэ маһалзана (М. Осодоев); малагар нюур түхэреэн сайбар шарай (круглое и светлое лицо): Тэрэнь уулзаха бүридѳѳ малагар нюураа аргагүй һайн болгожо хѳѳрэлдэдэг, эриһынь лэ үгэдэг, һарбайһынь лэ барюулдаг аад, мүнѳѳ урдаһааньшье харабагүй (Д. Эрдынеев).