МАГТААЛ

юум. н. 1) һайшаал, гоёшоолго, соло (хвала, похвала): Зохёолыень магтаһан эхин түрүүшын магтаал, Доржын шадалда найдажа хэлэгдэһэн эхин түрүүшын эдэ үгэнүүдые Доржо сэдьхэлээ хүдэлэн шагнаба (Ч. Цыдендамбаев); Муу хүн магтаалда дуратай, һохор үхэр уһанда дуратай (Оньһ. ү.); магтаал һайшаал һайн һайхан талаһаан һайшаажа юрэнхы дээрэнь тэмдэглэһэн үгэ (похвала, одобрение): Иимэ сэхэ, сэбэр, магтаал һайшаалда дурагүй, хододоол сэхыень, үнэнииень хэлэхэ хүн гээшэмнай ехэшье олон бэшэ ха юм (Ц. Шагжин); магтаалда хүртэхэ һайшаалгаха, һайнаар хэлүүлхэ, магтуулха (быть хвалимым, удостаиваться похвалы): Хүбүүн амяараа унтари заһуулаад, хүнжэл соогоо ороходоо, айлшанай магтаалда хүртэбэ (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) шүлэглэмэл магталга, магтаал дуун, соло. Буряад аман үгын бага жанрнуудта магтаалнууд болон хараалнууд хабаатай (ода, панегирик, гимн): Пушкин хожомоо һайн магтаал бэшэдэг болохошье юм аалам (Ч. Цыдендамбаев); магтаал соло хүнэй бүтээһэн габьяае үнэлһэн һайшаал үгэ (восхваление): – Ехэл һайн юумэ хэлэбэт: дайнай баатарнуудта магтаал соло дуудахаб!; магтаал шүлэг шүлэглэмэл магталга (ода): – Магтаал шүлэг гү, али баллада хэн нэгэн сээжээр хэлэжэ, айлшадыемнай һонирхуулха бэшэ гү? – гэжэ эзэн эхэнэр дурадхана (Ч. Цыдендамбаев); найман тахилай магтаал будд. найман тахилай шүлэглэмэл магталга (ода восьми жертвоприношениям); магтаал шүлэг зохёогшо магтаалнуудые шүлэглэжэ бэшэдэг, зохёодог хүн (панегирист).