МАГ

: үг-маг 1. наречи ойлгогдосогүйгѳѳр, тодо бэшэ (невнятно): Би ѳѳрынгѳѳ бодожо ябаһан бодолые, ямар мэдэрэлнүүдые түрэһэнѳѳ дууһыень хэлэхэ гэхэдээ, түрүүшээр бахардаад, хэлэндэ орожо байһан үхибүүндэл, үг-маг гэшэбэб (Ц.-Д. Хамаев); үг-маг дуугарха ойлгогдосогүйгѳѳр дуугарха, хахад хухадаар хэлэхэ, дуугарха (невнятно говорить): Ойлгыт даа, гэжэ Дулма түрүүшээр һѳѳл маргангяар, үг-маг дуугарба (Б. Мунгонов); 2. тэмд. н., барг. ухаагаар һула, уймар, дутуу (дураковатый): Тэрэш бишааха уг-маг хүн бшуу даа.