МҮШЭТЭ

тэмд. н. 1) һүниин огторгойдо хүнэй нюдэндэ гэрэлтэжэ харагдадаг олон одотой (звёздный): Нэгэ яаха аргагүй сэлмэг, аржагар мүшэтэ һүни нааданай боложо байһан газарта хэдэн моритой хүнүүд хүрэжэ ерэбэ (Ж. Тумунов); мүшэтэ огторгой (гү, али тэнгэри) ялалзаһан одотой тэнгэри, огторгой (звёздное небо): Замай хаанашье һэм, машинадаа нилээн дүтэлѳѳд ябатараа, баһа нэгэ унаад, бодохо тэнхээгээ алдажа, нюрган дээрээ ѳѳдѳѳ харан, һарата мүшэтэ огторгой бэеэ баалахын һайгаар харан шэртэн нилээн хэбтээ һэм (С. Доржиев); 2) одотой, табан хушуутай юумэтэй (имеющий звезду): Мүшэтэ орден яларуулан, / мүнгэн түрэеэ бүтээжэ, / Мүндэлзэжэ һууһаниинь / мүнѳѳ сагай талаан гү? (Д. Улзытуев); улаан мүшэтэ улаан одо зураатай (имеющий красную звезду): Дайсанай жагсаал түрүүшын добтолгоор эбдэрбэгүй, томо калиберна пулемёдуудай, хүнгэн пушкануудай нэрьелтэнүүд улаан мүшэтэ истребительнүүд худар шэглүүлэгдэбэ (Ж. Тумунов).