ЛАГ II

1. шангадх. част. тон, огто, маша (совершенно, очень, совсем): Туулган мэтэ лаг хүндэ хара юумэн зүрхыень даража унаһан шэнги, зосоонь уйтаран, нюрга уруунь дагжаржа, уйлажархин алдаба (Ц. Дон); лаг хара хаб хара, лад хара, пэтэн хара (чёрный-пречёрный): Харан гэһээнь, үмдэниинь хойноо лаг хара толбо боложо будагдашанхай байба (К. Цыденов); лаг хара үүлэд баглагар хара үүлэд, бараан хара үүлэд (тёмные грозовые тучи): Огторгойн хормойдо үдэрэй тунаһан лаг хара үүлэд уб улаан болошоод, эбхэлеэ уулзадхаараа хараар һудалтан байба (Ж. Тумунов); 2. наречи нүһэр хүндѳѳр (грузно, тяжело): Норжомо нюураа уршылгаад, толгойгоо хоёр альгаараа хабшаад, орон дээрээ лаг һуушоо (Ш.-С. Бадлуев).