КОМАНДИР

юум. н., ород 1) сэрэгэй нэгэ бүлэглэлэй дарга (командир военный): Хатуу шанга тулалдаануудта хабаадахадаа эрэлхэг зоригтой ба ухаатай сэсэн командир байһанаа харуулаа (Б. Шойдоков); 2) шэлж. зонхилогшо, ёһорхогшо, хүтэлэгшэ бологшо (перен. командир): Зарим бушуу тушуу эхэнэрнүүд эрэеэ унан һуужа, командир болошодог.