КОЛОНИ

юум. н., ород 1) түрын бод. ондоо гүрэн түрэдэ эзэмдэгдээд, мэдэлдэнь ороһон гүрэн, ехэнхидээ европын гүрэнүүд Ази, Африкын улас түрэнүүдые эзэмдэн ѳѳрынгѳѳ колони болгодог байһан, мүнѳѳ тэдэнэй олонхинь бэе дааһан гүрэнүүд боложо дүүрэжэ байна (колония, страна): Түбэд орондо нюуса тагнуулые эрхилжэ, политическэ үһѳѳ химараа эмхидхэжэ, энэ орониие Англиин колони болгохо гэһэн гол даабаритай һэн (Д. Батожабай); 2) гэмтэнэй сүлѳѳ хаһажа, хэһээлтын, заһа хүмүүжүүлгын ажал ябуулдаг газар, эмхи (колония, учреждение): Выдрино тосхондо бага зэргын гэм хэгшэдэй колони оршодог юм.