ИРБАГАР

тэмд. н. 1) дураа гутангяар нюураа уршылгаһан, уршагад гүүлэһэн (недовольно сморщившийся – о лице): ирбагар нюур; 2) ута нарин (тонкий и длинный): Баруун хасар дээрэхи ирбагар шархань нюуртань һүрѳѳтэй зэрлиг шэнжэ оруулна (Ц.-Д. Хамаев); 3) ага нимгэн, бэегүй, һиимэгэр (очень тонкий, лёгкий, непрочный): ирбагар яяр юумэн.