ИРАГАР

тэмд. н. 1) жэрэлзэһэн, олоороо сугларһан, тарлан, соохор, эреэн (мелькающий, вызывающий рябь в глазах, скопившийся во множестве – часто об одинаковых предметах): Электрын ирагар дэнгүүд мүнѳѳ гэгээн үдэршье байгаа һаань носоно (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) жэгдэ, тэгшэ аад, ялагар (ровный и блестящий): Энэ машинын урда талада байһан түхэреэн манометр ута улаан стрелкын ирагар тоонууд дээгүүр һолжорон, 100 гэһэн тоо дээрэ тогтошоно (Ц.-Ж. Жимбиев); ирагар шүдэн тэгшэ, жэгдэ ялагар шүдэн (ровные и блестящие зубы): Ирагар сагаахан шүдэнүүдынь сайбалзаад, хасарайнь хонхорхойнууд татагад гэлдэбэ (С. Цырендоржиев); ирагар үзэгүүд нягтаар зэргэлүүлэн бэшэһэн үзэгүүд (убористые буквы): Ирагар жэжэхэн үзэгтэй, огто ойлгогдохогүй орёо үгэнүүдээр бэшэгдэһэн номууд (Ч. Цыдендамбаев); 3) үсѳѳн үндэр нарин, жэрбэгэр нарин, жэбжэгэр, гурагар (длинный и худой): Фомин ирагар үндэр аад, хара толбодо баригдашаһан хуһадай оёороор гүйхэдѳѳ, айхабтар гоёор харагдана (Ж. Тумунов).