ИНЗАГА(Н)

(н) юум. н. гүрѳѳһэнэй болон энээнтэй нэгэ түрэлэй бусад зэрлиг амитадай түл, зулзага, зоргол, оро, буга, хандагайн тугал (детёныш дикой козы, сайги, антилопы, косули, лося): Түрэхэһѳѳ хойшо эхынгээ эдидэ һураһан инзагад бэеэ аршалха, амтатай хоол бэдэрхэ аргатай боложо, эхэһээ таһараа һаа, ядалгүй амидарха шадалтай болонхой, һагсайлдахадажа харагдана (Ц.-Д. Хамаев); Эреэн инзаган эхэеэ дахадаг, / Эсэгын хүбүүн нютагаа һанадаг (Оньһ. ү.); 2. элирх. үүргээр хэрэгл. набтархан (низкий); инзаган шэрээ а) бурханай шэрээгэй эгээн доодо шатань болохо һугалгатай нарин гонзогор шэрээ (узкий продолговатый столик на четырёх ножках с выдвижным ящиком или дверцей): Ламын урда инзаган шэрээ табигдаба (Х. Намсараев); б) набтархан нарин шэрээ (низкий столик, используемый в юрте).