ГУУ I

юум. н. 1) эхэнэр хүнэй зүүдэг шүрэ һуулгаһан, һиилэмэл мүнгэн зүүдхэл. Гуу хоёр янзын байдаг юм: хүзүүнэй ба мүрэй. Хүзүүнэй гуу хадаа нюур таладаа гоё һиилүүртэй, мүн шүрэ һуулгажа гоёогдоһон тэбхэр болон түхэреэн түхэлтэй, мүнгэн үлгүүртэй гоёолто юм. Мүрэй гуу мүн лэ гоё һиилүүртэй дундань шүрэ һуулгаһан гурбан таладаа доошоо һанжаһан үлхѳѳтэй шүрэ болон хуба сасагтай, дэгэлэй мүрэ дээрэ хадагдадаг басагадай гоёолто (девичье украшение со вставками из коралла): Мүнгэ шарагдаһан зэд гуугай үлгүүрэй жэнгирхэ дуулдаад, Доржын эхэ аарсатай оёорсог тэбэринхэй оробо (Ч. Цыдендамбаев); 2) шагса бурханай гэр (ладанка с амулетом, носимая на груди, медальон): Дагбаев хүхюунээр дуугараад, тэрэ гаржаамаяа гуудань һѳѳргэнь хээд, тяс гэтэр хаажа, гимнастёркынгоо хармаан руу хэжэрхибэ (В. Гармаев).