ГУТАНГИ

тэмд. н. 1) муудаһан, муухай болоһон (испорченный, повреждённый): гутанги мяхан; ◊ дураа гутанги дураа гутаһан, шамарланги, һанаагаа дүүрээгүй (недовольный): Блокнодтоо бэшэжэ абаха юумэ олоогүйдѳѳ дураа гутанги һууна (С. Цырендоржиев); 2) сэдьхэлээ зобонги, уйданги (омрачённый, опечаленный).