ГУТАМААР

тэмд. н. 1) муухай, жэрхэмээр (противный, неприятный): Бог хаядаг газарһаа гутамаар үнэр оршон тойрон тарана; дура гутамаар дурагүйдэмѳѳр, аягүй, сухалдахаар (неприятный, противный): Зүгѳѳр тэрэнэй «бидэ бэлэн» гэжэ нялд байса харюусаһан үгынь аялга лейтенантда дура гутамаар соностоһон юм (Ж. Тумунов).