ГУША(Н)

(Н) тоог. н. гурбан арба, хорин юһын дараа тоо, гуша тоо ба толгой (тридцать): Һүүлдэнь сүндүүгээ нээжэ, ялагар шара, шэб шэнэ зандаа һангай гушан һомо хүбүүндэ үгэбэ (В. Гармаев); гушан гурбан а) аман зохёолдо шэдитэ тоо, мүн шажан мүргэлдэ элбэг хэрэглэгдэдэг тоо, илангаяа баатарнуудай тоо тэмдэглэдэг (тридцать три, магическое число в фольклоре): Элдэб гоё угалза хээтэй сэнхир номин хүшэгэнь үглѳѳнэй һэбшээндэ һэхэгдэн намилзажа, гушан гурбан баатарнуудай, мүн дангина хүүхэдэйнь һаргама һайхан шарайе нэгэ халхалжа, нэгэ харуулжа байдаг гэхэл (М. Осодоев); Хүнэй сэмгээр хэһэн гандангуудые үлеэжэ байһан гушан гурбан хубараг нэгэ доро болижо, ямар нэгэн арьяатанай хэрхирһэн шэнги абяан соностожо захалба (Д. Батожабай); б) оло дахин ерэхэ, хэлэхэ г.м. (много раз); Гушан гурбан мундарга Саяан уулын гол томо оройнуудай шэмэг нэрэ (эпитет самых высоких скал Восточных Саян): Харин үбгэн Байгалай амгалан байдалые хэр угһаа сахидаг домогто Саяан уулын гушан гурбан мундарганууд шандаган малгайнуудаа хэсылгэн үмдэнхэй, абарга томо гааһануудые һоросогоожо, сэнхир хүхэ утаа бушхуулжа байхадал харагдаха юм (М. Осодоев); гушан долооной жэл хүнэй түрэһэн жэлэйнь гурбадахияа ерэлгэ, иимэ жэлнүүдтээ (13, 25, 36 г.м.) хүн ехэ нарин бэеэ абажа ябаха ёһотой гэдэг (тридцать седьмой год): Гушан долоонойнгоо жэл дээрэ намайе асарһан байгаа (Ц. Шагжин).