ГУНИГТАЙ

тэмд. н. 1) уйдхартай, уйтай, гашуудалтай, гунигта дарагданги, гомдолтой (печальный, грустный, унылый, жалобный): Бэшэ даа, гитарын абяан улам гунигтай боложо, улам үбшэнтэйгѳѳр зүрхэнэймни хүбшэргэй соогуур урдана (Ц.-Д. Хамаев); гунигтай уйдхартай (гү, али хүндэ) уйтай, гашуудалтай (печальный, грустный): Теэд, мүнѳѳ сэдьхэлни яатараа зобоноб, зосоомни ямар гунигтай уйдхартайб, муухайб, эшхэбтэр гээшэб (Ц. Шагжин); Үе үе ямар нэгэ гунигтай хүндэ байдалда ороно (Ч. Цыдендамбаев); ○ гомдолтой гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.