ГУНХЫЛГАХА

үйлэ ү., идх. залог 1) толгойгоо доошонь харуулха, унагааха (склонить голову): Зантагар томо тархияа гунхылгабашье, хорото муухай шүдэнүүдээ арзайлгаһан зандаа һуужал байба (М. Осодоев); 2) шэлж. уйда дарагдаха, толгойгоо ганзагалха (быть подавленным, иметь понурый вид): Толгойгоо гунхылгажа болохогүй!