ГУНХАЛЗАХА

үйлэ ү. 1) толгойгоо ѳѳдэ уруунь хүдэлгэхэ (качать головой при движении, ходьбе – о человеке): Долгор гунхалзан байжа, Гончиг ламын дала мүрыень дараба (Ж. Балданжабон); 2) найгалзаха (покачиваться): Удангүй шэлын мододой хүүехэ дуулдаад, гол жалгануудаар зайгуул һалхин буужа, таруу хасууринууд шааялдан, хилгана залаагаараа саһа шударан гунхалзаба (Д.-Д. Дугаров); гунхалзаха гуйбалзаха хоёр тээшээ найгалзаха, нугалзаха, хотолзохо (покачиваться, шататься): Даржаа габжын морилжо ерээд, дамаарияа баряад, баруун банза дээрэнь бажаганан һуугаа һаань, … урматай баяртай хүлѳѳ хүнгэдэшоод, гунхалзан гуйбалзан байха бэлэйл (Х. Намсараев).