ГУЛГАА

тэмд. н. 1) мэлигэр, халтируухай (скользкий): Хэлшын саһан үргэлжэдѳѳ гулгаа бшуу (Д.-Д. Дугаров); Гурба дэбеэ голhоо, / Гулгаа эрьеын сүлhѳѳ … / Байтаhан адуунай шэнээн / Батаганад улилдан ерэбэ (Гэсэрһээ); 2) орьёлһон, бурьялһан, дэбэрэн гараһан (бьющий фонтаном, бурлящий, клокочущий): Гуламтадаа, / Гулгаа һэрюун аршаандаа, / Хүрэжэ һѳѳргѳѳ бусаагүй һаам, / Хүлисѳѳрэй (Д. Улзытуев); гулгаа булгяа орьёлһон, бурьялһан (бурлящий): Гушан гурбан мундаргын оройһоо бууһан, / Гулгаа булгяа Хэнгэргын хүүюур зууһан, / Мүнхэ һарьдагай арса жодоогоор ханхалһан, / Мүрэнэй эхинэй мүнхын уһаар ундалһан… (Ц. Галсанов).