ГУЙРАНША(Н)

(Н) 1. юум. н. хүнһѳѳ юумэ эрижэ хоолойгоо тэжээгшэ (нищий, попрошайка): Үбгэн зүнэг ба һохор дохолон болоһон гуйраншад шадаха соогоо дуу дуулажа, зонһоо эдихэ юумэ гуйнад (Д. Батожабай); 2. тэмд. н. хүнһѳѳ юумэ эридэг (попрошайничающий, просящий): Гуйраншан үбгэн даа, иимэшүүл хаа хаанагүй зайжа ябадаг шуу (Х. Намсараев).