ГУБШУУР

юум. н. 1) ооһор холбон зангидажа бүтээһэн загаһа баридаг хэрэгсэл, урьха (невод, рыболовная сеть): Губшуурай эрьедэ ойртоходо туугдаһан загаһанай зурагашалдаха, пашаганалдаха түргэдэжэ, бусалжа байһан орооһон шэнги харагдана (Ц. Номтоев); 2) шэлж. мэхэ гохо (обман); губшуурта орохо шэлж. нүлѳѳдэ орохо (попасть под чьё-л. влияние, попасть в сети): Амгалан тэнюун зантай хүдѳѳгэй хүбүүн, хэнэй губшуурта гэнэдэжэ орошоһоноо мэдэхэдээ, ехэ ѳѳдэрхүү айхабтар дээгүүр зантай болошоно (Ч. Цыдендамбаев); 3) шэлж. алба татари (поборы, сборы): Хорин жэлэй эсэстэ хори буряад нютагта гурбан орониие эзэлхэ хаанта засаг байгуулжа, мандал даншаг үргүүлээд, амитан зониие һүрдүүлжэ, алба губшуур хуряагаад, сонхотойхон гэрнүүдээ Соёмбуз хото гэһэн юм (Х. Намсараев); ○ гүльмэ гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.