ГОЁЛТО

юум. н. 1) юумые гоёоһон хубинь, юумые һайхан болгоһон зохидхон хэлбэритэй нэмэлтэ зүйл (украшение): Үшѳѳ үнгэрэгшэ үдэр татар басаганай гоёлто хэжэ, мүнгэ һиилэжэ, гараа холгоогоо ха юм (Ч. Цыдендамбаев); Угалзатаһан эреэн маряан гоёлто гэжэ харагдаһан юумэнүүдынь штукатуркын холторхой болошобо (Ч. Цыдендамбаев); 2) нэмэлтэ найруулга (средство выразительности): «Майр халзан буура, энгин сагаан тэмээн» гэхэ мэтээр үльгэр онтохонуудта үгэ найруулгын гоёлто болгон хэлсэдэгшье һаа, тиимэ тэмээн юрэдѳѳ үзэгдѳѳгүй гэлсэхэ юм (Х. Намсараев).