ГОРИДОХО

үйлэ ү. 1) обтохо, атаархаха, атаа мэеэдэ абтаха, хүсэхэ, хорхойтохо, шуналда абтаха (завидовать, зариться): Доржын морин тармуураар тармахые хаража, намда тармуулхагүй юм аа гү гэжэ горидон, Цэбэг хойноһоонь гэшхэлнэ (Б. Шойдоков); 2) сухалдаха, хороо бусалха, голхорхо (злиться, обижаться): Майдарай шэхэниинь шууяжа, түргэн ябадалһаа нюдэниинь уһатажа, сэдьхэлэйнгээ арюун мэдэрэлдэ арсалта хүүлэхэһээ байтагай унама доромжолуулһандаа горидожо, ѳѳртѳѳ сухалдаһан уур сухалай дүлэн соо ябаа һэн (Ц.-Д. Хамаев); 3) олзуурхаха, найдаха (надеяться, уповать, ожидать): Урагшатайгаар болзорһоо урда дүүргээ хадаа, һайндэрлэхэ, амарха зугаалхын тухай хэлэхэнь ха юм гэжэ горидоһон Олёодой: «Зүб, зүб!» гэжэ шангаар дуугараад, толгойгоо хазайлган байжа, анхаралтайгаар шагнаба (Ц. Дон).