ГООЖОХО

үйлэ ү. 1) юумэнэй нүхѳѳр, забһараар урдажа гараха (течь, литься, вытекать – о жидкости): Худагай гэрһээ гурбан тээшээ гараһан гурбан бүдүүн соргоор ута модон хобоонууд уруу уһан шааян гоожоно (Ц. Дон); Эдихэ аарсан тэнгэриһээ гоожожо, хэдэрхэ арһан һалхинаар хиидэжэ ерэдэггүй ха юм (Ч. Цыдендамбаев); 2) бутархай зүйлэй юумэнэй забһараар адхарха (сыпаться): Зѳѳлэхэн талхан арбан тээшээ гоожожо, халуухан хадаханууд болон обоорон, ургажал байдаг (Ч. Цыдендамбаев).