ГОНЗОГОР

тэмд. н. 1) утаашаа голдойһон, гонзод гэһэн, голдойн татаһан, һуунагар (продолговатый, вытянутый, овальный): Балгаан соогоо гонзогор хара нүүлэ асаржа хаяад, тэрэниие хүнэй унтажа хэбтэһэн шэнги болгожо, дэгэлээрээ зохидхоноор хушаадхиба (Б. Мунгонов); гонзогор ута һунаһан, голдогор (длинный, протяжённый): Хотоной захын гонзогор ута һургуулиин хэдэн пеэшэнһээ утаанууд ямар нэгэ баганануудтал адляар сорготонод (Ц.-Ж. Жимбиев); гонзогор нюур ута үргэтэй нюур (вытянутое лицо): Нэгэ байлганда малаан тархитай, гонзогор хара нюуртай, суба хэдэрһэн наһажаал буряад орожо, хажуудамнай һуушаба (А. Жамбалдоржиев); гонзогор мэшээг ута, багтаамжатай мэшээг (длинный мешок): Гонзогор томонууд мэшээгүүдтэ мэшээглэгдээд, шэгнүүртэ абаашагдажа шэгнэгдээд, ябталагдана (Б. Мунгонов); хоёр гонзогор тамхин хоёр тамхи (две штуки сигарет): «Хоёр гонзогор тамхи намда үгыш даа. Миниитнай тамхин дууһажа байна. Оройдоол газар уһан дээрэ ганса гонзогор үлѳѳ» (Ц.-Ж. Жимбиев); ○ ута гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.