ГОЛТО I

1. тэмд. н. амиды голтой, амитай (живой): Ѳѳдѳѳ бодон һуужа, үгэеэ түргэн хэлыш даа! – гэжэ голто һайхан бэеыень тэбэрин абажа уйлаба (Х. Намсараев); Гарма үбгэн томо гэгшын мадага хутагаараа баабгайн хүнды сээжэ уруунь хүс байса шаажа, голто зүрхыень хахалан унагааба (А. Шадаев); 2. юум. н. 1) будд. үндэр хүлтэй, дундаа гол һуулгахаар хараалагдаһан нүхэхэнтэй зулын амһарта (чашечка для лампадки на высокой ножке): Самбуу лама бурханайнь урда байһан томо голто соо дүүрэн шара тоһо хэжэ, зула бадарааха зуураа Жалма тээшэ түргэн эрьежэ… (Д. Батожабай); 2) шухала юумэн, удха шанар (сущность, суть, главное): Нэгэниинь агшан зуура хамаг найдалһаа, ами наһанайнгаа бүхы голтоһоо һаланхай, нүгѳѳдэнь агшан зуура ами наһанайнгаа эсэстэ хүрэжэ ерэнхэй (Б. Санжин, Б. Дандарон).