ГОДОД

гудад тэмд. н. 1) сула, сэбэр, холисогүй (чистый, цельный, без примеси); годод мяхан сула мяхан, гаргаһан малай доторһоонь илгагдаһан мяхан (выпотрошенная туша): …юундэ ѳѳрынгѳѳ нэрэ аһан һүүлдэ оруулаад, гэдэһэ дотор абаха гэжэ бэшэнэбши? Гудад мяханһаань абахадаш яаха байгааб? (Ш.-С. Бадлуев); Годод мяханиинь зуугаад килограмм болоо; 2) шэлж. һүбэлгэн, һонор, хурса (находчивый, смеливый): Эхэ эсэгын үгэһэн гудад ухаан шамда мүнѳѳшье мүхѳѳгүй зандаа байна бшуу даа (Ш.-С. Бадлуев).